persianenglish

0175833006

b_300_300_16777215_00_images_f4abeeb6-7b75-4cee-a04b-7a21e6868046.jpg

همه چیز در رابطه با شالی و شالی کاری

عملیات تهیه بذر

بذر باید خوب ، دارای قوه نامیه بالا و سنگین باشد و این بذر را در جای خشک و مناسبی نگه داری بطوریکه حشرات ، موش ها ، پرندگان و . به آن دسترسی نداشته باشند. استفاده ازاین بذر در استان های شمالی ۲ تا ۵ فروردین ماه آغاز می گردد.برای انتخاب بذر باید آن را با آب نمک بررسی کرد تا بذرهای خوب از بذرهای ضعیف و بذور علفهای هرز جداشود. برای اینکار ۳ تا ۴ کیلوگرم نمک برای ۱۸ لیتر آب مناسب است(تخم مرغ در روی آب قرار بگیرد) . وقتی این مخلوط آماده شد شلتوک ها را در آن می ریزند و خوب بهم می زنند. به علت اختلاف وزنی بذور سنگین ته بذر می ماندو بقیه در روی آب می ماند و باید دور ریخته شود. بذور انتخاب ما باید چند بار با آب خالص شستشو شود تا نمک آن از بین برود.
عملیات جوانه دار نمودن بذر

بذور را در داخل کیسه می ریزند، البته کل کیسه را پر نمی نمایند. پس از از ان کیسه های پرشده را در داخل ظف یا حوض پرآب می اندازند و بسته به درجه حرارت محیط به مدت ۲ تا ۳ روز در داخل آب قرار می دهندتا آب کافی جذب شود.در این مدت روزی ۲ تا ۳ مرتبه به ظرف یا حوض آب اضافه می کنند چون آب جذب گیاه می شودیا آب از آنجا خارج می شود.پس از این مدت بذور خیس شده را در محیط مناسب در داخل حیاط روی زمین ، گونی ، پارچه یا حصیر پهن می نمایند و روی آن را با کیسه یا نمدی می پوشانند.این عمل ممکن است تا یک هفته طول بکشد(هر چه درجه حرارت بیشتر باشد مدت جوانه دار نمودن کاهش می یابد) . پس از این مدت بذور جوانه دار شده و آماده جهت کاشت می شود(برای هر هکتار ۶۰ کیلو مناسب است ولی می شود آن را کمتر کرد).
عملیات تهیه خزانه (تیمبجار)

زمینی که برای خزانه انتخاب می گرددباید در اواخر پاییز به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر با بیل یا وسایل دیگر شخم زده شود و در اواخر زمستان قبل از شروع فصل کشت روی ان مقداری کود دامی کاملا پوسیده بریزند ، سپس انرا با خاک مخلوط می کنند . پس از این عمل در خزانه آب ریخته و با تیلر زمین را شخم می زنند و سنگ و کلوخ موجود را می گیرند. سپس کود اوره و فسفات آمونیم به زمین می دهند، پس از این عمل با ماله یا وسایل دیگر زمین را صاف می نمایندو بعدا زمین را به طول ۵ تا ۱۰ متر و عرض ۱.۵ تا ۳ متر مرز بندی می کنند.سه روز قبل از بذر پاشی می توان خاک را با بوتاکلر یا بنتیوکارپ (میزان مصرف ۴ تا ۶ سانتی مکعب سم در ۱۰متر مربع خزانه)برای سوروف سمپاشی نمود(سطح زمین باید ۳ سانتی متر آب داشته باشد).

(در خزانه ژاپنی ۳۰
kg بذر به ازا ۱۰۰ متر مربع از خزانه مصرف می شود.) در اطراف مرز جوی هایی ایجاد می کنند تا آب از این جویها عبو نماید و در داخل کرت شود. وقتی خزانه آماده شد ۳ تا ۶ سانتی متر آب در داخل خزانه نگه داشته و بذر را می پاشند و یا اینکه زمین را آب می ریزند و پس از خیس شدن زمین آب را خارج و بذر پاشی می کنند.
عملیات کاشت بذر در خزانه

بعد از ۳ روز آب داخل خزانه را خارج کرده و روی بذرها کلش سوخته می ریزند زیرا :

_ باعث تقویت خاک می شود.

_ از برخورد مستقیم نور خورشید به بذور جلوگیری می کند.

_ از حمله پرندگان به بذور جلو گیری می کند.

از این موقع به بعد روزها در داخل خزانه آب است و در هنگام غروب آب را از خزانه خارج می کنند. این عمل را رشد کافی نشا انجام می گیرد.

بعد از بذر پاشی وقتی سووف ۲ تا ۳ برگه است از پروپانیل استفاده می شود.
عملیات نگه داری و مراقبت از خزانه

چون کاشت در اوایل فرودین ماه انجام می شود ، هوا سرد است پس از پلاستیک استفاده می شود. در روزهای آفتابی پلاستیک را کنار زده تا هوا جریان یابد . در شب چون هوا دوباره سرد می شود پلاستیک را می گذارند. این عمل تا ۲ و ۳برگی شدن نشا برنج ادامه دارد.

رشد نشا ۲۵ تا ۳۰ روز طول می کشدو آماده انتقال باشد . نشا ها ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر و ۴ تا ۵ برگی است.
عملیات کاشت در زمین اصلی

_ ابتدا در زمین اصلی اقدام به مرمت و بازسازی مرزها ، کرت ها و همچنین جویهای اطراف کرتها می نمایند.

_ پاک کردن زمین از کاه و کلش و اجسام خارجی

شخم زمین دوبار یکی در اول پاییز یا اواخر زمستان و شخم دیگر به وسیله تیلر در بهار انجام میگیرد. شخم دوم عمود بر شخم اول انجام می گیرد. پس از ان عمل تسطیح و ماله کشی(پیشکاول) (چند روز قبل از انتقال نشا به زمین اصلی ) انجام گرفته و سطح زمین کاملا هموار گردد.و بعد زمین را کرت بندی می کنند.
عملیات نشاکاری

این عمل معمولا از اوایل تا اواسط ادیبهشت ماه شروع می گردد. و اندازه نشا ها هم ۲۰ تا ۲۵ سانتی متر است ودارای ۴ تا ۵ برگ می باشد. باید نشا ها را از خزانه کنده و به زمین اصلی انتقال داد ، قبل از کندن نشا ها خزانه باید کاملا آبیاری تا عمل کندن نشا ها راحت باشد . فاصله کاشت نشا هم به رقم و واریته برنج بستگی دارد. در هنگام نشا کاری باید در داخل زمین شالیزار به اندازه کافی آب وجود داشته باشد ، زیرا آب مانع رشد علفهای هرز و کم شدن درجه حرارت میشود و همچنین به عنوان قیم نشا عمل می کند. بعد از کاشت باید به زمین کود داد مثل اوره و فسفات آمونیم(۱۰۰ کیلو در هکتار) .

سرعت ماشین نشا کار ۲.۵ کیلومتر در ساعت است

داشت برنج

آبیاری

وجود آب سبب انتقال مواد مختلف از ریشه به ساقه ، برگ و دانه ها شده و در نتیجه موجب تهیه مواد خشک می گردد. برنج در طول دوره شد خود به طور متوسط به ۳۰۰۰۰ تا ۳۵۰۰۰ مترمکعب آب نیاز دارد. این مقدار باید در هنگام پنجه زنی ، تشکیل پانیکول و هنگام گل دادن در اختیار گیاه قرار بگیرد.

اگر در مرحله تشکیل پانیکول و گل دادن آب در اختیار گیاه برنج قرار نگیرد ، تلقیح به خوبی انجام نمی گیردو برنج عملکرد پایینی خواهد داشت.

تراکم علفهای هرز در مقدار نیاز ابی هم تاثیر گذار است چون علف هرز هم مقدار زیادی آب مصرف می کند.

آب سرد هم رسیدن برنج را به تاخیر می اندازد.

علفهای هرز

علفهای هرز یکی از مهمترین مشکلات در مزارع برنج است . و به گونه های مختلفی به برنج آسیب می رسانند:

_ علفهای هرزی همچون سوروف در مرحله نشا به علت شباهت با برنج همراه آن در زمین اصلی کاشته میشود و پس از رشد تولید بذر نموده و در سال های بعد مشکل ساز خواهند شد.

_ به علت رقابت شدید،اغلب بر محصول فائق آمده و مانع رشد آنها می گردد.

_ علفهای هرز خاصیت ترمیمی دارندپس بعد از بین رفتن قسمتهای هوایی خود را دوباره می سازند.

_ دانه های بیشتری نسبت به محصول تولید می کنند.

_ علفهای هزی مثل اویار سلام در داخل مزرعه و مرغ در روی کرتها رشد می کنندپس کشاورز باید هزینه ای را برای نابودی آنها خرج کند.

_ برخی مثل نی سایه اندازی روی برنج ایجاد می کنند

_ رویش نی و لویی در مسیر جویها موجب کندی جریان آب و کاهش آب و می شود.

_ به عنوان میزبان آفت و بیماری عمل می کنند و همینطور مثل آقطی ، نی ، لویی ، شال تسبیح ، تیرکمان آبی ، آلاله آبی و شنگ به عنوان پناهگاه زمستانه عمل می کنند.

برداشت برنج

عملیات برداشت

وقتی رنگ اندام های از سبز به زرد تغییر یافته اند(معمولا ۴ تا ۶ هفته بعد از گل دادن رخ می دهد). زمین تا حد ممکن خشک است. میزان رطوبت شلتوک ۲۰ تا ۲۵ % است. عملیات برداشت حدود اوایل مرداد ماه شروع می شودو تا اواخر شهریور ادامه دارد.

وقتی برنج برداشته شد ۱ تا ۲ روز روی ساقه بریده خود قرار دارد تا کاملا خشک شود. بعد آنها را جمع می کنیم .
عملیات بعد از برداشت

شلتوک را در کارخانه برای جدا کردن پوست و سفید کردن آماده می کنند . ابتدا دانه ها را خشک (رطوبت دانه را در درجه حرارت ۳۵ تا ۴۰ درجه سانتی گراد به مدت ۲ تا ۴ روز به ۱۴ درصد می رسانند) بعد از این عمل در قسمت دیگر کارخانه پوست از دانه ها جدا گردیده و برنج قهو ه ای را جهت سفیدکردن به قسمت دیگر کارخانه منتقل می کنند. بعد از سفید شدن بوجاری می شود و در نهایت داخل کیسه هایی شده و از آنجا خارج می شود.

شالیکاران،
بذری را که برای کاشت انتخاب می‌نمایند، عموماً از محصول سال قبل تهیه شده است. کشاورزان بعد از برداشت برنج و خشک کردن آن مقداری بذر را بصورت شلتوک یا بصورت خوشه نگهداری می‌نمایند تا در سال بعد از این بذر جهت کاشت در خزانه استفاده نمایند.

گاهی اوقات بعلت خرابی محصول، کمی بذر و یا تغییر رقم محصول، بذر را از نقاط دیگر تهیه می‌نمایند.

بذری که به این طریق تهیه شده است در جای خشک و مناسبی نگهداری می‌شود. بطوری که حشرات، پرندگان و جوندگان مثل موش به آن دسترسی نداشته باشند. استفاده از این بذر در استانهای شمالی کشور از حدود دوم الی پنجم فروردین ماه آغاز می‌گردد.

***

حداقل درجه حرارت لازم برای جوانه‌درا شدن بذر ۱۲ درجه سانتی‌گراد و حداکثر ۲۵ درجه سانتی‌گراد است.

عملیات تهیه خزانه:

در نقاط مختلف کشور کشت برنج به دو روش نشایی و مستقیم انجام می‌شود.
در اکثر مناطق کشور کشت به روش نشایی انجام می‌گیرد. در استانهای گیلان و مازندران نیز کشت برنج به طریق نشایی انجام می‌شود. بعلت طیف گسترده علفهای هرز بخصوص در استان گیلان، کشت برنج به طریق مستقیم به هیچ وجه توصیه نمی‌گردد. بدین جهت همزمان و یا قبل از جوانه‌دار نمودن بذر اقدام به تهیه خزانه می‌نمایند.
خزانه برنج که در استان گیلان به آن «تمبیجار» می‌گویند‏، قطعه زمین کوچک و محصوری است که در داخل زمین اصلی یا در قطعه‌ای از زمین در خارج مزرعه اصلی تعبیه می‌گردد. زمینی که برای خزانه انتخاب می‌گردد باید در اواخر پاییز به عمق ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر شخم زده شود و در اواخر زمستان قبل از شروع فصل کشت روی آن مقداری کود دامی کاملاً پوسیده بریزند،
سپس آنرا کاملاً با خاک مخلوط نمایند.
پس از این عمل در خزانه آب ریخته و با ادوات کشاورزی از قبیل تیلر و یا گاوآهن‌هایی که
بوسیله حیواناتی مانند گاو کشیده می‌شود. زمین را شخم می‌زنند و سنگ و کلوخ‌های موجود
در سطح زمین را جمع‌آوری یا خورد می‌کنند.
سپس مقداری کود ازته (شکری) و مقداری کود فسفره (فسفات آمونیم) به زمین می‌دهند، پس از
انجام این عمل بوسیله ماله یا وسایل دیگر که کاملاً صاف است سطح زمین را هموار و یکنواخت
می‌نمایند، بعداً زمین را به عرض ۵/۲ تا ۳ متر و به طول ۵ تا ۱۰ متر مرزبندی می‌نمایند.
بدین ترتیب خزانه برنج آماده برای کاشت بذر جوانه‌دار شده می‌باشد. سه روز قبل از بذرپاسی
می‌توان خاک را با سموم بوتاکلر و یا بنتیوکارپ برای کنترل سوروف سمپاشی نمود.
در این موقع باید سطح خزانه حداقل ۳ سانتی‌متر آب داشته باشد. میزان مصرف این سموم به
مقدار ۴ تا ۶ سانتی‌متر مکعب سم در ۱۰ متر مربع خزانه می‌باشد.
یک روش دیگر که برای تهیه خزانه انجام می‌شود. لگدکوبی زمین پس از شخم است. این بدان دلیل
است که اولاً: زمین سفت شود تا ریشه گیاه به عمق زیاد خاک نفوذ نکند و کندن آن برای
انتقال به زمین اصلی راحت‌تر باشد.
ثانیاًگیاه از مواد غذایی موجود در سطح خاک بهتر استفاده نماید.

خزانه‌های ژاپنی برنج:
بهترین نوع خزانه تهیه خزانه به روش جوی پشته‌ای یا ژاپنی می‌باشد. در این روش میزان بذر مصرفی
حداکثر ۳۰ کیلوگرم برای ۱۰۰ متر مربع از خزانه است. در حالی که در خزانه‌های سنتی ۱۰۰
کیلوگرم بذر در این سطح مصرف می‌شود. هر چند در این خزانه‌ها کاهش مقدار مصرف بذر باعث
رقابت علفهای هرز می‌گردد. ولی در این صورت بذور از غذا، فضا و نور بیشتری بهره‌مند
می‌گردد و در نتیجه ریشه‌های سالم و قوی و با قدرت ریشه‌زایی کافی بدست می‌آید. بعلاوه
در صورت ضرورت می‌توان مدت بیشتری آنها را در خزانه نگهداری و حفظ نمود. در این نوع
از خزانه شخم زمین در دو نوبت یکی در پاییز و دیگری در بهار به عمق ۸ سانتی‌متر انجام
می‌شود. سپس زمین ماله‌کشی شده و تسطیح می‌گردد.
پس از این عمل زمین را مرزبندی می‌نمایند و در اطراف مرزها جوی‌هایی ایجاد می‌نمایند.
آب از این جوی‌ها عبور می‌نمایند و در داخل کرتها نشت می‌یابد. وقتی خزانه به این صورت
آماده شد ۳ تا ۶ سانتی‌متر آب در داخل خزانه نگه داشته و بذر را روی سطح آب می‌پاشند
که با ته‌نشین شدن، بذرها به زمین می‌چسبند، یا اینکه ابتدا در زمین آب وارد می‌کنند
و پس از خیس شدن زمین، آب را خارج کرده و سپس بذرپاشی می‌کنند و آنگاه بذرها را به
سطح خاک می‌فشانند.

عملیات کاشت بذر در خزانه :
بعد
از اینکه خزانه آماده شد، داخل هر یک از کرتهای آماده شده تا ارتفاع ۳ سانتی‌متر آب
نگه می‌دارند. سپس بذور جوانه‌دار شده را بصورت دستپاش و متراکم در سطح خزانه می‌پاشند.
در
استان گیلان بعد از سه روز آب داخل خزانه را خارج کرده و روی بذرها کلش سوخته می‌ریزند
زیرا اولاً: سبب تقویت زمین می‌شود. ثانیاً: از برخورد مستقیم نور خورشید به بذور تازه
جوانه‌دار شده جلوگیری می‌نماید. ثالثاً: از تبخیر سطح خزانه جلوگیری می‌شود. رابعاً:
از حمله آفات نظیر گنجشک به بذرهای جوانه‌دار شده جلوگیری بعمل می‌آورد.
از
این موقع به بعد فقط روزها در داخل خزانه آب وجود دارد و در هنگام غروب آب خزانه را
خارج می‌نمایند. این عمل همچنان ادامه می‌یابد تا برنج به اندازه کافی رشد نماید. در
بعضی از نقاط استان گیلان بعد از اینکه بذر جوانه‌دار شده را در سطح خزانه پاشیدند
روزی چند بار زمین خزانه را آبیاری می‌نمایند و کلش سوخته را بعد از ۲ تا ۳ روز در
سطح خزانه برنج می‌پاشند.
حدود
۴ تا ۵ روز عمل آبیاری خزانه ادامه می‌یابد و پس از آن، آب را وارد خزانه نموده و دیگر
عمل آبیاری را انجام نمی‌دهند و این عمل تا رسیدن گیاه به رشد کافی ادامه می‌یابد.
بعد از بذرپاشی (حدود ۲ هفته بعد) وقتی سوروف ۲ تا ۳ برگه است، از پروپانیل به مقدار
۱۰ تا ۱۲ سانتی‌متر مکعب برای هر ۱۰ متر مربع خزانه در اغلب نقاط استان‌های گیلان و
مازندران عملیات کاشت بذر در خزانه از حدود ۱۰ تا ۱۶ فروردین ماه آغاز می‌گردد.

عملیات نگهداری و مراقبت از خزانه:
چون
کاشت بذر در اوایل فروردین ماه انجام می‌گیرد و در این موقع از سال در اغلب نقاط هوا
سرد است بدین جهت در بسیاری از نقاط برنجکاری شمال سطح خزانه را با پلاستیک می‌پوشانند.
استفاده
از پلاستیک باعث می‌شود که رشد برنج در اثر افزایش دما تسریع یابد. شالیکاران در روزهای
آفتابی و گرم اطراف پلاستیک را کنار می‌زنند تا درجه حرارت داخل خزانه کاهش یافته،
همچنین اکسیژن به داخل آن نفوذ نماید. حتی در بعضی از مناطق روزها پوشش پلاستیکی را
بر می‌دارند و در شب مجدداً بعلت افزایش سرما و کاهش دما روی آنرا پلاستیک می‌کشند.
این
عمل تا مرحله ۲ تا ۳ برگی شدن نشاء ضروری است و بعد از آن استفاده از پلاستیک ضرورتی
ندارد. در گیلان ۲۵ تا ۳۰ روز طول می‌کشد تا رشد نشاء کامل شود و آماده انتقال به زمین
اصلی گردد در این حالت نشاء‌های جوان و قوی دارای ۱۵ تا ۲۰ سانتی‌متر ارتفاع بوده و
۴ تا ۵ برگی هستند مراقبتهای دیگری که در مدت رشد نشاء‌ها باید از خزانه بعمل آورد
عبارتند از :
۱-در
مدت رشد نشاء‌ها باید آب داخل خزانه را حداقل روزی یک مرتبه کنترل نمود.
۲-همچنین
در این مدت می‌توان برای تامین مواد غذایی خزانه از کودهای دامی، آلی و معدنی نسبت
به مساحت خزانه مورد نظر استفاده کرد.
۳-کودهای
شیمیایی از قبیل اوره و سوپر فسفات هر کدام به میزان ۵/۲ کیلوگرم در هکتار می‌توان
به سطح خزانه افزود.
۴-کود
فسفره را قبل از کاشت بذر در خزانه به زمین می‌دهند.
۵-کود
ازته را در دو مرحله، یکی قبل از کاشت و دیگری چند هفته بعد از کاشت بذر در خزانه به
زمین می‌افزایند.
۶-علفهای
هرز خزانه را باید مرتباً وجین کرد و از بین برد.
۷-هر
روز باید کنترل خزانه بدقت انجام گیرد تا مورد حمله آفاتی از قبیل پرندگان، مگس خزانه
و غیره قرار نگیرند و همچنین عاری از بیماری مختلف باشد.
۸-در
صورت مشاهده تراکم علفهای هرز و همچنین آفات و بیماریها باید بطور مناسبی سطح خزانه
را سمپاشی نمود
عملیات کاشت در زمین اصلی

شالیکاران
استان گیلان قبل از کاشت برنج در زمین اصلی اقدام به مرمت و بازسازی مرزها و کرت‌ها
می‌نمایند. چون جوی‌ها و رودخانه‌هایی که شالیزار را مشروب می‌نماید، اغلب مشترک می‌باشند،
لذا کشاورزان بطور دسته جمعی اقدام به کندن و لایه‌روبی، آنها‌ می‌نمایند.

از
عملیات دیگری که قبل از کاشت زمین اصلی انجام می‌گیرد پاک کردن زمین از کاه و کلش و
اجسام خارجی دیگر می‌باشد.

شخم شالیزار در دو نوبت انجام می‌گیرد:
نوبت
اول؛ در پاییز یا اواخر زمستان و شخم دوم بوسیله تیلر که در بهار انجام می‌گیرد
شخم
دوم؛ عمود بر جهت شخم اول انجام می‌گیرد. پس از آن عمل تسطیح و ماله‌کشی که «پیشکاول»
نیز نام دارد انجام گرفته و سطح زمین کاملاً هموار می‌گردد. به عمل صاف کردن زمین در
بعضی نقاط شمال «لت زدن» نیز می‌گویند. عمل لت زدن باید بدقت انجام گیرد تا سطح زمین
کاملاً صاف و یکنواخت گردد و ارتفاع آب در نقاط مختلف سطح زمین یکسان باشد. بعد از
این عمل زمین را همانند سال قبل کرت‌بندی می‌نماید
در
گیلان دو نوع شخم در اوایل بهار و قبل از نشاء‌کاری انجام می‌گیرد و عمل تسطیح زمین
و ماله‌کشی حدود چند روز قبل از انتقال نشاء به زمین اصلی صورت می‌گیرد.
اندازه

کرتها نیز معیار مشخصی نداشته و هر شخصی بنا به تجربه و مساحت زمین و موقعیت آن شالیزار
را کرت‌بندی می‌نماید.

معمولاً
اندازه کرتها در نقاط شیبدار نسبت به زمین‌های مسطح باید کمتر در نظر گرفته شود. شخم
زمین در مناطق برنجکاری شمال کشور گاهی بوسیله گاو آهن نیز انجام می‌گیرد. قدمت گاوآهن
بسیار زیاد بوده و به هزاران سال قبل از میلاد مسیح بر می‌گردد و مراحل تکامل آن از
چوب به آهن و شکل‌گیری آن در دوره‌های مختلف انجام گرفته است. شخم با گاوآهن احتیاج
به انرژی زیاد دارد زیرا عمق شخم را با فشار دادن بر روی دست تنظیم می‌نمایند. گاوآهن‌های
ایرانی دارای قدمت سه هزار ساله می‌باشند که تا کنون تغییرات زیادی در ساختمان آن بوجود
آمده است. در آزمایشات بعمل آمده مشخص شده است که نسبت محصول در شخم با گاوآهن‌های
فرنگی و ایرانی به نسبت است.
با توجه به این، متاسفانه هنوز هم استفاده از این نوع وسیله در شخم شالیزار مرسوم است. در هر هکتار از برنجکاری گیلان عملیات لایروبی، مرزکشی و آماده سازیزمین gohar-rice.jpg

به ۱۷۰ ساعت وقت نیاز دارد.

عملیات انتقال نشاء از خزانه به زمین اصل
عمل انتقال نشاء از خزانه به زمین اصلی برای انجام عمل کاشت را نشاء‌کاری می‌نامند. در استان گیلان عملیات نشاء‌کاری از اوایل تا اواسط اردیبهشت‌ماه شروع می‌شود. در این موقع نشاء‌ها به اندازه طبیعی خود یعنی ۲۰ تا ۲۵ سانتی‌متر رسیده و دارای ۴ تا ۵ برگ
هستند. برای انجام نشاء‌کاری، باید نشاء‌ها از خزانه کنده شده و به زمین اصلی منتقل شوند قبل از کندن نشاء‌ها خزانه باید کاملاً آبیاری شود تا عمل کندن نشاء‌ها به آسانی صورت گرفته و به ریشه‌ها آسیبی وارد نگردد. عملیات کندن نشاء‌ها بطریق سنتی بوده و بوسیله دست انجام می‌گیرد. کاشت نشاء‌ها در زمین اصلی در استان گیلان توسط زنان و در استان مازندران توسط مردان ماهر شالیکار انجام می‌گیرد. نشاء‌ها بدقت و آرامی از داخل خزانه کنده می‌شوند و علفهای هرز آن جدا می‌گردند. از مهمترین علفهای هرزی که در این مرحله در خزانه زیاد دیده می‌شود علف هرز مهم شالیزار به نام سوروف است. که در مراحل اولیه رشد خود بسیار شبیه نشاء‌های برنج b_600_600_16777215_00_images_DSC06669.jpgبوده و تنها کشاورزان با تجربه می‌توانند آنرا از برنج تشخیص داده و از نشاء جدا نمایند.

بطور کلی برنج دارای زبانک و گوشوارک می‌باشد، ولی سوروف فاقد آنها بوده و یا فقط زبانک دارد.

بدین طریق براحتی می‌توان برنج را از سوروف تشخیص داد. پس از این عمل نشاء‌ها را بصورت ۱۵۰ تا ۲۰۰ عددی و گاهی بیشتر دسته‌بندی نموده و توسط ظروفی بنام طشت یا قایق‌های چوبی کوچک از محل خزانه به محل کاشت در زمین اصلی منتقل می‌نمایند.
نشاء کارها، برنج را در جلوی خود کاشته و بتدریج به عقب حرکت می‌نمایند تا علاوه بر تسریع در عمل نشاء‌کاری از لگدکوب شدن نشاء‌ها جلوگیری بعمل آید.

فاصله کاشت نشاء‌ها بسته به رقم و واریته برنج متفاوت می‌باشد بعنوان مثال در ارقام پر محصول ندا، که تولید پنجه‌های زیادی می‌نماید فاصله کاشت باید بیشتر در نظر گرفته شود. در هنگام نشاء‌کاری باید در داخل زمین شالیزار به اندازه کافی آب وجود داشته باشد زیرا آب مانع رشد علفهای هرز و کم شدن درجه حرارت می‌شود. همچنین وجود آب بعنوان یک قیم برای نشاء بوده و از خوابیدن نشاء‌ها جلوگیری می‌نماید.
نشاء‌ها به صورت کپه‌ای کاشته می‌شوند و در هر محل یا نقطه از کاشت بسته به رقم، واریته و همچنین ضعیف یا قوی بودن نشاء ۲ تا  ۵ و گاهی اوقات تا ۷ عدد نشاء را اقرار می‌دهند و در بعضی
از نقاط، تعدادی نشاء‌ها را بصورت دسته‌ای روی زمین قرار می‌دهند تا در مواقع لزوم
در صورت خراب و یا نابود شدن تعدادی از نشاء‌ها از آنها استفاده نمایند اخیراً در بعضی
نقاط از ماشین نشاء‌کار جهت عمل نشاء‌کاری استفاده می‌شود. بعد از کاشت باید به زمین
شالیزار کود شیمیایی افزود. کودهایی که می‌توانند مورد استفاده قرار گیرند، اوره وb_600_600_16777215_00_images_rice-farm.jpgفسفات آمونیوم (هر کدام به مقدار ۱۰۰ کیلوگرم در هکتار) می‌باشند.

 

 

اخبار

توزیع زیره سبز بوجاری شده

توزیع زیره سبز بوجاری شده

زیره سبز بوجاری و ضدعفونی شده با قارچکش maxim xl شرکت یسنجنتا آماده توزیع می باشد.

 انبار بورس کالای زیره سبز در استان گلستان

انبار بورس کالای زیره سبز در استان گلستان

زیره سبز زیره سبز با نام علمیL. Cuminum cyminum(ال. کومینوم سمینوم) گیاهی است از خانواده apiaceae (آپیاسه)، یکساله، معطر، بدون کرک...

هواشناسی

Cannot get Galikesh location id in module mod_sp_weather. Please also make sure that you have inserted city name.